Begeleiding bij je werkhervatting
Wil je weer aan het werk? Dan zijn er drie vormen van begeleiding voor je. Afhankelijk van je situatie kan deze begeleiding de vorm aannemen van een traject voor socioprofessionele re-integratie, hervatting van een werk dat aangepast is aan je gezondheidstoestand, of een re-integratietraject.
In deze drie gevallen is een belangrijke rol weggelegd voor de raadgevend arts van je ziekenfonds. Die bekijkt wat je nog kunt doen (je ‘resterende vaardigheden’), in plaats van stil te staan bij de vaardigheden die je bent kwijtgeraakt.
Traject voor socioprofessionele re-integratie
Werknemers, uitkeringsgerechtigde werkzoekenden of zelfstandigen in arbeidsongeschiktheid kunnen een traject voor socioprofessionele re-integratie volgen. Je volgt dit traject om je huidige competenties bij te werken – dat heet ‘socioprofessionele rehabilitatie’ – of om er nieuwe aan te leren – in vaktermen, ‘socioprofessionele heroriëntering’. De eerste stap van dit re-integratietraject bestaat uit een contact met de raadgevend arts van je ziekenfonds.
Hervatting van een werk aangepast aan je gezondheidstoestand
Als werknemer kan je ervoor kiezen om een werk uit te oefenen dat aangepast is aan je gezondheidstoestand. De raadgevend arts van je ziekenfonds moet daar zijn toestemming voor geven. Deze werkhervatting kan eventueel een impact hebben op je uitkeringen.
Re-integratietraject
Loontrekkende werknemers of uitkeringsgerechtigde werkzoekenden in arbeidsongeschiktheid kunnen ook een re-integratietraject volgen. Het doel van dat traject is om jou te laten terugkeren naar je werk in aangepaste omstandigheden. Het verloopt anders voor werknemers dan voor werkzoekenden.
Heb je vragen over deze mogelijkheden? Neem dan gerust contact op met je ziekenfonds.
Romuald is bediende, hij heeft een zware burn out en herstel achter de rug:
Het is indrukwekkend.
Ik had geen ongeval gehad
en ik was niet op mijn hoofd gevallen.
Ik putte mezelf uit
zonder dat ik het besefte.
Daardoor zijn die fysieke symptomen
er gekomen.
Len, werkte als journalist toen hij een burn out kreeg, hij wil zijn ervaring delen om andere mensen te wijzen op de impact van een burn out:
Het idee dat het oké is
om ook eens ergens in te mislukken,
het idee om ook toe te geven
dat het toch niet goed gaat
of dat het toch niet helemaal is
wat je er zelf van dacht,
als daar al wat minder, inderdaad,
druk op ligt,
als dat al gewoon
wat meer aanvaard wordt,
dat je ook eens met je hoofd
keihard tegen de muur kunt lopen,
dat zou op zich gewoon
ook al opening laten, denk ik,
om mensen dat te laten toegeven,
dat het gewoon niet is wat ze willen
of dat het niet goed gaat.
Dirk De Wachter, de bekende psychiater, krijgt ook vaak te maken met Burn out, hij heeft een uitgesproken mening over de oorzaken en symptomen:
Kunnen we het niet
een beetje rustig aan doen, zeg?
Kun je niet een beetje minder perfect
en minder fantastisch
en minder overdreven bestaan?
Romuald:
Alles gaat sneller.
Dat is iets
wat we allemaal wel meemaken.
Soms zijn we er ons niet van bewust
dat we daar op het werk ook in zitten.
Dan luisteren we niet meer
naar de signalen van ons lichaam
Zo werd ik nerveus en kwaad,
hoewel ik zo helemaal niet ben.
Dirk De Wachter:
In onze wereld moeten we leren wachten,
zeg ik altijd,
maar ik denk, het kunnen wachten
zonder verwachtingen,
het kunnen rustig een stapje terug
zetten en het een beetje laten zijn.
Dat is nogal cruciaal eigenlijk.
Ook in het werk, hè. Want je zou denken:
ah ja, dat moet je dan thuis maar doen,
maar ik denk dat ook in het werk
dat er momenten ingebouwd moeten zijn
van: een beetje laten zijn.
En dat die niet in een soort efficiëntie
worden gemeten.
Hoe kunnen we daar een soort
van natuurlijkheid in brengen,
waarbij mensen voldoende tijd hebben
om eventjes rustig achterover te zitten
en met mekaar een beetje te babbelen.
Dat lukt niet goed, hè, omdat de wereld
heel erg tegenzit wat dat betreft.
We moeten allemaal fantastisch zijn.
Dus ik predik dan,
en ik gebruik dat woord
een beetje ironiserend over mijzelf,
ik predik dan 'gewonigheid',
doe eens gewoon.
Marijke, is bediende, zij merkte dat er iets met haar aan de hand was. Het bleken stressgevoelens te zijn die haar richting een Burn out duwden:
Het is aanvaarden van:
Eigenlijk is het allemaal nog wel goed.
Allee ja, ik heb nog een job,
Ja, gewoon in het reine komen van:
Het is allemaal nog zo slecht niet.
Linda, heeft twee jaar geleden een burn out gekregen, ze zoekt nog naar oplossingen:
Ik was ook 55 toen ik het kreeg.
Ik denk dat het net op tijd was
om te beginnen met mild te zijn
tegenover mijzelf
en te stoppen met die hoge eisen
en dat 'ik moet, moet, moet'.
Ja, ik denk, persoonlijk groei je wel,
maar ja, het vraagt ook veel van jezelf.
